پنجشنبه، مهر ۰۲، ۱۳۸۸

من افتخار می کنم به اینکه از نسل آدم و حوای میوه ممنوعه خورده ی از بهشت رانده شده هستم و نه از نسل یک آدم و حوای حرف گوش کنی که تا ابد داخل خط قرمزها می مانند، از ترس طرد شدن از بهشت

۱ نظر:

icarus گفت...

آفرین!
فردا میام اون شعر امیلی دیکینسون برات می نویسم چون الان همش یادم نیست!!

:)